MALTA
Het eiland Malta, in 1940 onder Brits bestuur, gelegen op een kleine 100 km van Sicilië in de Middellandse zee was een strategische plek voor de Britse vloot, halverwege Gibraltar en Alexandrie ( Suez kanaal ) in vredstijd.
Wanneer de 2e WO uitbreekt is Malta de ideale springplank voor de Italianen om de hegemonie over het centrale gedeelte van de Middellandse zee te bewerkstelligen ( Mare Nostra )
Als reactie op het uitbreken van de oorlog in 1939 met Nazi Duitsland wordt het Britse HQ van de Middellandse zeevloot verplaatst van Alexandrie ( Egypte ) naar Malta.
Als Mussolini de oorlog verklaart op 10 Juni 1940 aan Engeland is het eiland reeds beschermd met luchtafweer, ouderwetse jachtvliegtuigen en kust-artillerie.
Een directe confrontatie tussen de Italiaanse en Britse vloot blijft vooralsnog uit. De Italiaanse marine beschikt over een grote oorlogsvloot, maar hun apparatuur voor nachtgevechten is inferieur aan die van de Britten.
De tweede en meer belangrijke reden om niet tot een invasie op Malta over te gaan betreft de beperkte brandstof voorraad van de Italiaanse vloot. De ruwe olie vanuit de Italiaanse kolonie Libie gaat rechtstreeks naar Nazi-Duitsland voor de oorlogsvoering.
In plaats van een maritieme operatie en invasie tegen Malta wordt het duel in de lucht uitgevochten met een totaal van 3300 luchtaanvallen in de volgende twee en een half jaar door zowel Duitsers als Italianen.
Malta blijft ondanks de talrijke bombardementen een bepalende spil in het vernietigen van de Duits/Italiaanse konvooien richting Noord Afrika.
AANBEVOLEN LITERATUUR.